Het team van Welzijnsvereniging Sleutelzorg wordt bijgestaan door een groep van gemotiveerde vrijwilligers.
Heb je een hart voor ouderen en kan je je inleven in de leefwereld van onze bewoners,
ook bij personen met dementie? Laat dan snel iets van je horen!
Zowel onze woonzorgcentra als het lokaal dienstencentrum zijn op zoek naar vrijwilligers die helpen bij o.a. de maaltijdbegeleiding, in de cafetaria, activiteiten of uitstappen, vervoer met de elektrische bakfiets of het vervoeren van personen met de Seniorenmobiel en/of Handicar.
Wanneer en hoeveel je je wenst in te zetten, is volledig aan jou. Ook al ben je maar 1 dag per week of een paar uurtjes beschikbaar ben je meer dan welkom. In ruil voor je engagement bieden wij een aangename werksfeer met veel sociale contacten, waardering en dankbaarheid.
Vrijwilligers zijn verzekerd, krijgen begeleiding en vorming. Kan je zelf niet helpen maar ken je iemand die dat wel kan, aarzel dan niet om dit te laten weten.
Contact
Interesse om als vrijwilliger aan de slag te gaan? Neem dan snel contact op:
- Woonzorgcentrum De Reiger: 03 217 28 80, linda.thierens@sleutelzorgtemse.be
- Woonzorgcentrum ’t Blauwhof: 03 217 28 25, ann.boon@sleutelzorgtemse.be
Bekijk ook de website van het Vlaams Steunpunt Vrijwilligerswerk
Enkele vrijwilligers aan het woord
Martine, vrijwilliger in woonzorgcentrum 't Blauwhof
Ik werk al 6,5 jaar als vrijwilliger in de cafetaria van woonzorgcentrum ’t Blauwhof en help soms ook bij activiteiten. Ik ben hier terecht gekomen via een vrijwilliger die hier al het langste werkt.Maandag en dinsdag zijn mijn vaste dagen. Ik spring soms in bij ziekte of werk al eens in het weekend. Er is een hele goede sfeer tussen de collega’s en met de bewoners en hun familie hebben we ook een heel fijn contact. Ik haal hier heel veel voldoening uit, je krijgt veel appreciatie van de mensen.
Martine: "We werken altijd samen met een vaste collega en zijn zo op elkaar ingespeeld dat we elkaar aanvullen. Ik doe dit werk heel graag, het is mijn hobby."
Pieter, vrijwilliger in woonzorgcentrum De Reiger
Ik ben hier gestart als vrijwilliger in december 2011. Mijn echtgenote werkte toen ook al als vrijwilliger en verdeelde de post. Bestek inrollen is mijn hoofdtaak. De bestekken die ik inwikkel in servetten worden door de chauffeur naar de centrale keuken gebracht. Ze worden op een band op plateaus gelegd en worden zo teruggebracht naar de woonzorgcentra.
Als ik eens iets anders wil doen, mag ik dat altijd laten weten maar als slechtziende is het niet zo gemakkelijk om om het even wat te doen.
Mijn echtgenote werkt nog steeds in De Reiger. Zij gaat de bewoners op hun kamer bezoeken, wat ze leuk vinden, vooral als de hond erbij is.
Ik heb een heel goed contact met de collega’s en de bewoners, ik vind het leuk om hier te zijn. De meeste kennen mij beter dan ik hen. Dat komt omdat ik op de stem moet afgaan om te horen wie het is.
Ik kom 6 op 7 dagen werken, telkens voor 2 à 2,5 uur. Dat kan ook al eens ’s avonds zijn, dan hoef ik ’s morgens niet te komen. Het werk is voor mij een rustmoment. Ik doe mijn oortjes in en luister naar de radio of bekijk filmpjes op mijn smartphone. Zo kan ik mij volledig afsluiten. Of ik neem mijn Daisyspeler mee waar ik online boeken of podcasts mee kan beluisteren. Daar heb ik al veel plezier aan gehad.
Op dinsdag kom ik niet, dat is een dag die ze mij niet afpakken. Dan ga ik met mijn echtgenote naar een activiteitencentrum voor mensen met een visuele beperking. Ik doe dat al meer dan 20 jaar. Soms doen ze ook daguitstappen of meerdaagse vakanties. Via de Vereniging Blinden en Slechtzienden (VeBeS) nemen we ook al eens deel aan een activiteit, bv. 10 km wandelen in Brugge of smullen op het pannenkoekenfestijn. Ik ben een West-Vlaming en dan zie ik mijn vrienden daar nog eens terug.
Pieter: "Jaarlijks wordt er een vrijwilligersfeest met warm of koud buffet georganiseerd in de cafetaria van De Reiger waar we ook de andere vrijwilligers ontmoeten die op andere tijdstippen werken. En af en toe hebben we ook een vrijwilligersvergadering waar we op de hoogte gebracht worden van wat er reilt en zeilt in de welzijnsvereniging."
Petra, vrijwilliger vervoer op maat in het lokaal dienstencentrum
Ik heb 40 jaar als bejaardenverzorgster gewerkt in ’s-Gravenwezel en woonde toen in Kalmthout. Vanaf de eerste dag zei ik: “Dit wil ik doen!” Ik had ondertussen mijn man leren kennen, een Temsenaar en zo ben ik naar hier verhuisd. Ik heb nog een tijd naar mijn werk in ’s-Gravenwezel gependeld, door de Kennedytunnel. Ik was het gewoon om lange afstanden te doen en om rustig te blijven in de file.Ik werd graag gezien op mijn werk. Toen ik op pensioen ging in 2019 gingen alle lichten van de kamers aan en stonden de bewoners in de deuropening van hun kamer me uit te wuiven.
In het begin van mijn pensioen ben ik direct naar de gemeente gegaan om te vragen of ik als vrijwilliger kon werken. De burgemeester zei: “Je mag onmiddellijk beginnen omdat je altijd in de ouderenzorg hebt gewerkt. Het zijn net mensen zoals jij die we nodig hebben.”
In het begin deed ik vrijwilligerswerk in woonzorgcentrum De Reiger en hielp ik de bewoners met de maaltijden. Ik combineerde dat met het rijden met de Seniorenmobiel maar daar kwam veel meer vraag naar zodat ik een keuze moest maken. Ik haal de klanten op met de Seniorenmobiel of Handicar, breng ze naar hun bestemming en daarna terug naar huis. De lange afstanden zijn voor mij, ik doe dat heel graag. Brugge, Edegem, Gent, Lokeren, Antwerpen, ziekenhuis-, dokter- of tandartsbezoek ... het kan allemaal. Ik zit er niet mee in om op de klanten te wachten of om een lange dag onderweg te zijn. De ene week heb ik 10 ritten, de andere week 2. Het hangt van de oproepen vanaf.
Met de mensen die je regelmatig vervoert, krijg je een vertrouwensband. Onderweg doen we een babbeltje, ik help ze bij het in- en uitstappen. Ik heb ondervonden dat de klanten zich dan meer op hun gemak voelen. Als ik ergens geweest ben, dan zit dat in mijn hoofd. Ik heb geen gps meer nodig. Als je ergens regelmatig naartoe gaat, doe je dat met je ogen dicht. Heel soms gebeurt het dat we te laat komen op een afspraak omdat we in de file staan. Dan verwittig ik tijdig zodat ze weten dat we onderweg zijn.
Petra: "Als de klanten bellen om vervoer op maat te reserveren, zijn er veel die naar mij vragen. Dat doet me veel plezier. Door mijn werkervaring weet ik hoe ik met mensen moet omgaan. Ik hou er dan ook rekening mee als ze bv. gevallen zijn, zich slecht voelen of diabeet zijn. Ze voelen dat aan dat je met ze begaan bent."
Zowel de klanten als de collega’s zijn heel positief ingesteld. Er hangt een hele goede sfeer, de groep hangt hecht aan elkaar. Met mijn verjaardag had ik verschillende taarten meegebracht. De collega’s doen dat ook voor mij. Er is een enorm vertrouwen onderling. De auto’s waar we met rijden zijn altijd in orde. We registreren alles, de kilometers, de uren enz. Als ik de autosleutel meeneem, weten ze ook dat ik hem terugbreng.